Marketdə ona bıçaq satmasalar da, rəsmi orqanlardan zamanında iki vəsiqə «satın aldı».

Əhməd Əhmədov əvvəlcə ona həyat verənləri «həyət-məişət» (ev-mülk) məsələsi üstündə qətlə yetirdi. Ailə qətliamı yaşatdı özü-özünə.

Mən hadisənin informasiya yükünü ağırlaşdırmayacam. Çünki yetərincə ağırdır. Oğul atasını, anasını, qardaşını, bacısını və hətta ona «dayı» deyə səslənən azyaşlı bacısı qızını xüsusi amansızlıqla öldürdü. Mənəvi ağırlığının altında qalansa qaldı.

Ən gözəl bildiğimiz şey hadisə baş verəndən sonra versiya yürütməkdir. Və indi hər kəs fikir marafonuna çıxaraq ehtimallarını, qınaqlarını yarışdırır. «Zamanında dedik» lə başlayıb, «eldən ayıbdır»la bitənlə davam edən nəticəsiz mülahizələr… Dostoyevski sayaq desək, cinayətkardan daha çox onu buna itələyən mühiti günahlandıran olacaq bu «andlılar məhkəməsinin hakimləri» içərisində. Çünki etiraf etməsələr də, daxillərində bilirlər ki, eyni situasiyada elə özləri də eyni hərəkəti etməyə məcburdurlar.

Yəni, yeni deyil, növbətisidir. Bu dediklərim də, bu cinayət də… Təkrarı olacaqmı, olacaq…. Kimsə pulla hüquq mühafizə, tibbi mühafizə, nə bilim nə mühafizə orqanlarlından «pullu vəsiqə» almaqdan hifz olunmayıb-sığortalanmayıb.

Ölənin arxasınca danışmaq günahdır-deyirik də. Qalanın da işinə gələnə qədər danışmaması savaba yazılırmı? Bunu bilmək istəyirəm. Gerçəkdən…

Soruşmaq istəyirəm özümdən və sizdən. Hansınız, hansımız, (əslində bir çoxumuz) «sürücülük vəsiqəsi»ni oxuyaraq almışıq? Hansınız, hansımız mövzu özümüz olanda saxta xəstəlik və ya saxta sağlamlıq kağızı almaqdan imtina etmişik? Hansınız, hansımız müqəssir birini haqlamaqdan ötrü başqa yollara baş vurmamışıq? Bu siyahını uzadacaq o qədər şeylər var ki. Pulla alınan diplomalar, adlar, titullar daha nələr, nələr… «Bizə lazım olanda» alırıq, göz yumuruq və susuruq. Mövzu başqası olanda çənəmiz açılır.

Geç qaldıq yenə.

Nə deyim vallah. Biz hələ “ellə gələnə toy-bayram”-deyib, “palaza bürünüb ellə sürünməyin” yerini doğru-düzgün təyin edə bilmədikcə, yenisi yenəsi ilə təkralanacaq. Allah qorusun!

Tünzalə Vəliqızı, Moskva
14.02.2024