Gəlmişəm nazlı Hilal ölkəsinə,
Fikrətin incə xəyal ölkəsinə.
Akifin marşı yaşardıb gözümü.
Baxıram Yəhya Kamal ölkəsinə.
Mən də Azər balası, Türk oğlu,
Qonağam doğma qarındaşlarıma.
Şəhriyar.
Türkiyə bizim üçün hər zaman Vətən məfhumunda oldu,coğrafiyasıyla,insanlarıyla,milli qurtuluş duyğularımızı körükləyən “üzü mavi,gözü göydən daha mavi atəş kimi bir qurd olan” sevgili Yurd və Türklük Məfkurəsi Ruhuyla,hər şeyiylə,hər şeyiylə...
Yəni Türkiyəni biz bütün bu təbii,içdən gələn ən səmimi, kövrək hiss və duyğularımızdan yoğurmuşuq sevə-sevə həmişə. Ağlayanda ağlamışıq güləndə gülmüşük...
Yuxularımızın ölkəsi, xəyallarımızın qanad çaldığı müqəddəs Yurd,Vətən kimi içimizdə daşımışıq min bir sevgi seliylə min illər boyu və bundan sonrada...
Qarabağda verdiyimiz Vətən Savaşında Türkiyəyə bir qardaş ölkə olaraq Dağ kimi söykəndik. Dağ Dağa söykənsin gərək! Bu qardaşlıq Türkyədə və Azərbaycanda hakimyyətdə olan iqtidarların fövqündədir. Partiyalar, iqtdarlar gəldi gedərdir amma qardaşlıq coğrafyası, biri-birinin imdadına yetişmək hissü- duyğusu əbədidir. Tarx şüurundan bixəbər təfərrüat Bakını xilas edən Paşalara dil uzatmaq yerinə kaş ki, həmin dövrün həyəcanlı abu-havasını şeirlərinə sığdıran Əhməd Cavadın “ Niyə gəlmədin?”, Abdulla Şaiqin “ Neçin böylə gecikdin?” dua dolu yalvarışlarına diqqət kəsilsə. Fəqət bihudə! Bunu görə blməzlər,çünki mayaları rus-bolşevik xəmiriylə yoğrulub, gözləri açıq bəsirətləri qapalıdır çünki.
105 il öncə görün Abdulla Şaiq bu Dağın Əzəmətinə söykənməyin ehtiyacını necə həyəcanlı,narahat amma eyni zamanda ümid dolu həsrət dolu duyğularla anlatmış...
NEÇİN BÖYLƏ GECİKDİN?
Sənsiz qəlbim qırıq, sönük, çeynənmiş, xırdalanmış,
Ömür şüşəm daşa dəymiş, həyatım parçalanmış.
Qırıq bir saz kimi sızlar qanlı, yorğun telləri,
Yakılar da, yakar bütün qayğı vurmuş elləri.
Şu vətənin öksüzləri, gəlinləri, dulları,
Göz yaşıyla sulamış hər keçdiyiniz yolları.
Yolunuzu bəkləməkdən bənizləri saralmış,
Heç gəlmədin. O şən, gülər ürəkləri qəm almış.
Sən gəlməsən, dolumsanmış ürəklər heç şad olmaz,
Sən gəlməsən, xarabaya dönən qəlb abad olmaz.
Sən gəlməsən, günəş doğmaz, ümid gülüm açılmaz,
Dodaqlarım gülməz, sönük baxtıma nur saçılmaz.
Başqasını istəməm də, ey Türk, çabuk sən gəl, sən,
Bəkləməkdən yoruldum, eh, iştə gec qaldın, nədən?
Yollarına daşmı qalanmış? Ya azğın quldurlar
Burakmıyor? Daş, dəmir, ya polad olsa da onlar,
Ürəyində şölələnən mətin, qızğın atəşlə,
Yak onları, ərit, söndür, çeynə, boğ, əz, xırpala.
Xain, alçaq düşmənlərə qol gücünü həp göstər,
Aç yolları, çabuk gəl ki, qəlbim səni istər.
O qardaş millət gəldi və Bakımız azad edildi yağı düşməndən. Hər dəfə bu tarixi gün yaşananda " Kitabi Dədə Qorqud" da Oğuz Elini qara donlu kafirlər tərəfindən min bir hiyləylə viran qoyduğu səhnə gəlir gözlərimin önünə. Sonra bütün Oğuz Bəylərini Eli Yurdu qorumaq üçün Dağ başında qaladığı həyəcan siqnalı kimi İki Tonqal qalanması. Oğuz Bəylərinin “Çal qılıncını, ağam Qazan, çatdım!” deyibən yağı düşməni vahid iradəylə basılmasından sonra qalanan qələbə rəmzi olan Üç Tonqalın 1918-ci il 15 sentyabrdakı özü, gur işığı, " Quzğun dilli" düşmənin üz gözünq qarsıdıb kül edən atəşi qardaş TÜRKİYƏ oldu Komandan Nuru Paşanın Ordugahıyla.
Bakının azad edilməsi münasibəti ilə 1918 ci il 10 noyabrda Nuru Paşanın şərəfinə verilən ziyafətdə Azərbaycan Milli Şurasının Sədri M.Ə. Rəsulzadənin: " Siyasi üfüqdə qara buludlar görünən kimidir, lakin bu qara buludlara qarşı Nurularımızın zülmətqovan nuru vardır” dedikdə bütün məclis əhli ayağa qalxıb Paşa həzrətlərini xüsusi bir təzimlə alqışlamağa başladılar.
Təki tarix həmişə bizim üçün qardaşın qardaşa dar günündə yetişən mərdi mərdanə, " Çal qılncın çatdım!" imdadıyla təkərrür etsin, düşmənin gözlərini oyaraq!
Müzəfər Azərbaycan Ordusunun 44 günlük Vətən Savaşında yağı düşməni zəbun edən zəfər dolu qələbələrində də söykənəcəyimiz Qala qardaş Türkiyə oldu.
TANRI BU QARDAŞLIĞI HƏR ZAMAN DAİM ELƏSİN!
BİZƏ İSTİQLALIMIZ QƏDƏR ƏZİZ BİR GÜN- 15 SENTYABR 1918-Cİ İL...
«Bakı Azərbaycanın, Azərbaycan da Bakınındır. Bakını Azərbaycandan ayırmaq istəyən kim olursa Azərbaycanın həyatına qəsd etmişdir. Bakısız Azərbaycan təsəvvür olunamaz. Bakı tarixən də, halən də bir türk şəhəri və müsəlman bələdəsidir. İstiqbalən də öylə olaraq Azərbaycanın paytaxtını təşkil edəcəkdir... Azərbaycan bugünkü milli və mənəvi işığını dəxi Bakıdan alıyor. Burası Qafqasiya islamlarının mərkəzi-ürfanıdır. Azərbaycanın qabiliyyəti-həyatiyyəsini təmin edən varidati-mühümmə buradan hasil oluyor. Burası məmləkətimizin yeganə limanıdır. Bakı Azərbaycanın qapısıdır... Bakı, əksəriyyət nüfuz etibarilə müsəlmandır. Bakıda mövcud bulunan ərazinin, əmlakın, əfar və müstəqfatın qismi-küllisi müsəlmanlardadır. Ətrafında bulunan köylər tamamilə müsəlman köyləridir, azəri türkləridir. Xülasə, Türkiyə üçün İstanbul, Almaniya üçün Berlin, Rusiya üçün Moskva nə isə Azərbaycan üçün də Bakı ondan artıq olmasa da, odur».
M.Ə.RƏSULZADƏ.
"O müşkül durumdan milleti kurtaracak yegane çare vardı: TÜRKİYE. Ümitler hep oraya dikilmişti: "O kardeş millet gelecek, bizi düşman elinden kurtaracak." Halkın bundan başka bir ümidi kalmamıştı. O zaman müthiş bir anarşiye maruz kalmış, bolşevik işgaliyle tehdit edilen Gence, Nuri Paşa"yı Gökten inmiş bir melek gibi karşılamıştı...
Bu kara topraklar altında yatan Anadolu"nun Mehmetçiği, Azerbaycan"ın hangi bir karış toprağıdır ki, onu kendi fedakar kanıyla sulamamıştır...."
Bakının işğaldan azad edilməsinin 1-ci ilində - 15 sentyabr 1919-cu ildə Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin "Azərbaycan" qəzetində çıxmış tüklər ürpərdən yazısı.( Dəyərli can qardaşım Mayis Alizadə Bəyin paylaşımından).
28 May Istiqlaliyyətimizin bəyanı tarixidirsə,15 sentyabr 1918-ci il bu istiqlalı qoruma, sahib çıxmanın ən bariz və şanlı nümunəsidir. Özü də tariximizin təkrarsız, ən parlaq hadisəsi, iftixar mənbəyi!!!
Bu tarixin ən böyük qiymətini Istiqlaliyyətimizin memarı M.Ə.Rəsulzadədən dəqiq ifadə edən olmayıb və olmayacaqda bu günədək: "15 SENTYABR 1918 Cİ İL TARİXİ İSTİQLALIMIZ QƏDƏR ƏZİZ BİR GÜNDÜR BİZƏ."
Bu müqəddəs Yolda al qırmızı qanlarını üçrəngli bayrağımıza çevirən şanlı Azərbaycan,Türk əskərlərinin ruhları şad,məkanları cənnət olsun!
Məhəmməd İsrafiloğlu
"AYMEDİACOMPANY.AZ"
