Qərinələr ötür, minillər keçir. Nəsillər bir-birini əvəz edərək Zamanın dumanında sonsuzluğa qərq olur. Amma bizə Qələbə sevincini bəxş edən, torpaq uğrunda canlarından keçən ŞƏHİDlərimiz heç vaxt unudulmur. 1991-ci ildə Şuşanın Qaladərəsi kəndinin yanında erməni quldurları tərəfindən xaincəsinə qətlə yetirilən ilk ŞƏHİD qadın jurnalistimiz Salatın Əsgərova kimi.
Belə şərəfli ömür sürənlərdən biri də "Xüsusi Təyinatlı Qüvvələr"inin giziri Yusif Asif oğlu Qurbanovdur.
Yusif Goranboyun Şəfəq kəbdində dünyaya göz açmışdı. Doğulduğu diyarın füsünkar təbiəti, Asif atanın mərdliyi, Şəfa ananın halal südü Yusifə uşaqlıqdan yenilməz döyüşçü ruhunu aşılamışdı. Sadə, vətənpərvər ailədə böyüyən Yusif Şəfəq kənd Rəhim Qulubəyov adına orta məktəbi bitirdikdən sonra hərbi xidmətə yollanır.

Hərbi xidmətinin 12-ci ayından sonra o, 6 aylıq təlim keçərək Azərbaycan Ordusunun "Xüsusi Təyinatlı Qüvvələri"nin sıralarında xidmətini davam etdirir.
2020-ci ilin 44 günlük Vətən Müharibəsində 4 dəfə yaralanan cəsur gizir hər dəfə yaraları sağalmamış döyüş bölgəsinə, cəbhə yoldaşlarının yanına qayıdaraq düşmənlə savaşa girir. Dövlətimiz Goranboyun igid oğluna yüksək qiymət verərək, Ali Baş Komandan Prezident İlham Əliyevin fərmanıyla "Vətənə xidmətə görə" 3-cü dərəcəli ordeni, Kəlbəcər, Füzuli, Laçın, Cəbrayılın azad olunmasına görə, "Vətən Müharibəsi İştirakçısı", "Vətən Uğrunda", "Şücaətə görə" medalları ilə təltif edir.

Təbiətcə təvazökar, utancaq olan Yusif atası Asif Qurbanovun sözlərinə görə hər dəfə Goranboya qayıdanda gecə saatlarına qədər ŞƏHİD ailələrinə baş çəkər, problemləri ilə maraqlanaraq onlara əlindən gələn köməkliyi göstərirdi.
Nə yazıq ki, mənfur düşmənin 2022-ci ilin 12-13 sentyabr təxribatı nəticəsində cəbhənin ən qaynar, təhlükəli bölgələrində şərəfli xidmətini aparan Goranboyun igid oğlu Yusif Qurbanov ağır yaralanaraq sentyabrın 17-də şəhidlik zirvəsinə ucaldı. Hərbi xidmətdə olan qardaşları qardaşsız, ata-ananın arzusu ürəyində, nişanlısının gözü yolda qaldı...

Nişanlısı Məlahətin dediklərindən:

--Şəhidlik Yusifin arzusu idi. Çəkdiyi videoların çoxunda belə, şəhidlikdən, onun uca məqam olduğundan bəhs edir.
Son dəfə Yusiflə 11 sentyabrda danışa bildim. Dediyi o son sözlər, vəsiyyət kimi söylədiyi o sətirlər heç vaxt ağlımdan çıxmır:
"Mənə bir şey olsa, xoşbəxt ol", "Mən hər zaman sənin yanında olacam", "Bir mələk kimi səni qoruyacam"...

Gələcəyini düşündüyün, arzularını onunla birgə qurduğun insandan bu sözləri eşitmək... Mən o sözləri eşitdiyim gün öldüm, əslində... Yusifin ümüdsüzliyinə, onun "son" deyə dediyi kəlmələrə, geri dönə bilməyəcəyini anladığı anlara...Onun adı gələndə, yaşadığım qüruru da, çəkdiyim ağrını da sətirlərə sığdırmaqda acizəm. Kədərim qədər qürurum da var. Mən onunla sağlığında belə fəxr edirdim. Hər şeydən, hər kəsdən çox.... Ölümün gözünə dik baxan, hər şeydən öncə Vətənini düşünən bir insan idi o. Onun üçün "Öncə Vətən" idi hər şey. Son dəfə də bu şüarla getdi, ŞƏHİD oldu, arzusuna çatdı. Əvəllər nişanlım, sevdiyim idi. İndi həm də Vətənim , Şəhid yarım oldu. Bu dünyaya bir də gəlsəm, bu qədər acını yasiyacağımı bilsəm, yenə də heç düşünmədən onun yarı olmağı seçərdim."
Yarım qalmış sevgi hekayəsi....

Bir il gəlib çatdı... amma o bir il əzizlərinə bir əsr kimi gəldi. Keçən elə zaman oldu, nə acın keçdi, nə kədərin. Xoş xatirələrin qaldı...Nur içində yat, Qəhrəmanımız! Məqamın uca, şəhadətin qəbul olsun!