Baxırsan yıxılır adam,
kökündən, soyundan,
bəzən də adından yıxılır.
Qəm-kədərin ürək yaxan, qəlb dağlayan
bənzərsiz dadından yıxılır.
Kimisi həyatın keşməkeşli yollarında
ömür adlı atından yıxılır.
Kimisi bir zaman sevincindən qalxdığı göyün
həmin o yeddinci qatından yıxılır.
Yıxılmayan yoxdur,
dünyada bütün kişilər
nə vaxtsa bir dəfə
sevdiyi, uğrunda öldüyü qadından yıxılır.
Qorxma
Yaşadığın bu boş ömür
Gözündə mürgündür, adam.
Dərdi unutduğun günlər
Ən azad, hürr gündür, adam.
Od tutdu gündüz-gecəsi.
Yandı kilimi, keçəsi.
Tək sən deyilsən, neçəsi
Dünyaya sürgündür, adam.
Üzün xəlbirdə, ələkdə,
Cana yığıbmı kələk də?
Əzrayıl adlı mələk də
Qorxundur, hürkündür, adam.
İtirdiyin dəvən deyil,
Öyündüyün nəvən deyil.
Qorxma, geyin, kəfən deyil,
Sonuncu kürkündür, adam.
Yaşadığın bu boş ömür
Gözündə mürgündür, adam.
Dərdi unutduğun günlər
Ən azad, hürr gündür, adam.
Od tutdu gündüz-gecəsi.
Yandı kilimi, keçəsi.
Tək sən deyilsən, neçəsi
Dünyaya sürgündür, adam.
Üzün xəlbirdə, ələkdə,
Cana yığıbmı kələk də?
Əzrayıl adlı mələk də
Qorxundur, hürkündür, adam.
İtirdiyin dəvən deyil,
Öyündüyün nəvən deyil.
Qorxma, geyin, kəfən deyil,
Sonuncu kürkündür, adam.
Köynəyin nə gözəlmiş
Bir balaca nur saçım,
Mən bu zülmətdən qaçım.
Gəl, sənə bir sirr açım,
Əfəndi, ey əfəndi!
Ömürdür ötürdüyün,
Qismətdir götürdüyün.
"Ərəbsən", itirdiyin
Dəvəndir ey, dəvəndir.
Hörmətli, həm töhmətli
Əcəl imiş möhlətli.
Dəvədən də qiymətli
Nəvəndir ey, nəvəndir.
Qəmin, qüssən xəzəlmiş,
Sevincindən əzəlmiş.
Köynəyin nə gözəlmiş,
Kəfəndir ey, kəfəndir!
Səbirsiz doğuldum
Dəryada boğuldum, saman istədim,
Axdım dalğaların gur tərəfinə.
Dostumu hayladım, aman istədim,
Saldı qulağının kar tərəfinə.
Üzüldüm arzular vaxtsız öləndə,
Mən oldum arzumla birgə ölən də.
Fələk də zalımdı, qismət böləndə
Yolumu bağladı var tərəfinə.
Vüsal həvəsinə daldım bu dağda,
Özümü gözlərdən saldım bu dağda.
Kərəmtək lələsiz qaldım bu dağda,
Yol azdım dağların qar tərəfinə.
Ömrüm yarımadı bu bəd zamanla,
Eləcə yaşadım ümid-gümanla.
Başımın üstündən ötən dumanla
Xəbər də yolladım yar tərəfinə.
Bir ömür qınağa boğuldum elə,
Guya ki, anama oğuldum elə.
Əzəldən səbirsiz doğuldum elə,
Düşdüm hövsələnin dar tərəfinə.
Dəryada boğuldum, saman istədim,
Axdım dalğaların gur tərəfinə.
Dostumu hayladım, aman istədim,
Saldı qulağının kar tərəfinə.
Üzüldüm arzular vaxtsız öləndə,
Mən oldum arzumla birgə ölən də.
Fələk də zalımdı, qismət böləndə
Yolumu bağladı var tərəfinə.
Vüsal həvəsinə daldım bu dağda,
Özümü gözlərdən saldım bu dağda.
Kərəmtək lələsiz qaldım bu dağda,
Yol azdım dağların qar tərəfinə.
Ömrüm yarımadı bu bəd zamanla,
Eləcə yaşadım ümid-gümanla.
Başımın üstündən ötən dumanla
Xəbər də yolladım yar tərəfinə.
Bir ömür qınağa boğuldum elə,
Guya ki, anama oğuldum elə.
Əzəldən səbirsiz doğuldum elə,
Düşdüm hövsələnin dar tərəfinə.
Öyrənə bilmədim
Mən kədər gölündə, qəm dəryasında
Dalğalar qoynunda batan gəmiyəm.
Məni anlamaz ki, xoşbəxt olanlar,
Həsrət ürəklərin qüssə-qəmiyəm.
Bitmədi qürbətdə keçən zamanım,
Dilimdə vətəndir andım-amanım.
Nə dənim qalıbdır, nə də samanım,
Sünbülü talanmış barsız zəmiyəm.
Baş açıq, ayağı yalınca qaçdım,
Tanrı nəzərindən salınca qaçdım.
Bir ömür bir sevda dalınca qaçdım,
Vüsal təşnəsiyəm, hicran dəmiyəm.
Yolumdan eylədi sazaqlar məni,
Öldürür yurd adlı uzaqlar məni.
Bildim niyə sevmir uşaqlar məni,
Didərgin dayıyam, qaçqın əmiyəm.
Çözmədim ruhumun hürr sirrini də,
Söz adlı çeşmənin dürr sirrini də.
Öyrənə bilmədim bir sirrini də,
Ənvərəm, dünyanın ağlıkəmiyəm.
