Evində şir saxlayan bakılı ailənin dünyanı sarsıdan faciəsi
Evdə şir saxlayan bakılı Berberovlar bütün SSRİ-də məşhur idi. Ailə haqqında dəfələrlə mətbuatda yazılmışdı, tele-reportajlar çəkilmişdi. Hətta bu fenomen əsasında “Mənim şirim var” adlı bədii film lentə alınmışdı. Amma bu qeyri-adi hadisə bir gün faciə ilə yekunlaşdı.
***
Ailə başçısının adı da “Aslan oğlu Aslan” idi: Lev Lvoviç Berberov. O, 1914-cü ildə Bakıda anadan olub. Azərbaycan Sənaye İnstitutunu (indi: Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universiteti – red.) bitirib. Müharibə illərində Moskvada, müharibədən sonra isə Stalino (indi: Donetsk) vilayətində işləyib, Stalino şəhərinin baş memarı olub, savaş illərində dağılmış şəhərin yenidən qurulmasına töhfə verib.
Evli olan Berberov Nina adlı daha gənc qadınla münasibət qurub, onunla 1960-cı illərin əvvəllərində Bakıya qayıdıb və burada evləniblər. Cütlüyün Yeva adlı qızı və Roma adlı oğlu olub. Roma 1966-cı ildə anadan olub, Yevanın təvəllüdü haqqında məlumat olmasa da, qardaşından böyük olduğu məlumdur.
Lev Lvoviç heyvanları sevirdi. Onun evində it, pişik, tutuquşu kimi ənənəvi ev heyvanları ilə yanaşı kirpi, yenot, hətta ilan vardı. Bir dəfə canavar balası belə saxlayırlar. Amma böyüyəndən sonra problem yaranır: Tomka adı verilən canavar evə girən adama toxunmur, amma çıxanda buraxmır. Ailə onu Bakı zooparkına verməli olur.
Nina Berberova: “Hər bazar günü Tomkaya baş çəkirdik: uşaqlarla qəfəsə girir və onu sevdiyi ərikli piroqla yemləyirdik”. Belə ziyarətlər zamanı Yeva qəfəslərdən birində kiçik miskin yumaq gördü və dedi: “Ana, bax, orada it balası can verir”. Mən cavab verdim: “Qızım, it deyil, şirdir, yəqin xəstələnib”.
Heyvanlar öz resurslarını daha faydalı sərf etmək üçün xəstə balalarını yemləmirlər. Həmin xəstə baladan da anası imtina etmişdi və o, ölümə məhkum idi. Nina Berberova zoopark müdirindən şir balasının onlara verilməsini xahiş edir.
Berberovlar Kinq adı verdikləri şiri veterinarın köməyi ilə müalicə edirlər. İşləməyən ön ayaqlarını da hər gün masaj edirlər və şir, nəhayət, yeriməyə başlayır. Hərçənd, defekt sonralar da özünü büruzə verir.
***
Ailə başçısının adı da “Aslan oğlu Aslan” idi: Lev Lvoviç Berberov. O, 1914-cü ildə Bakıda anadan olub. Azərbaycan Sənaye İnstitutunu (indi: Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universiteti – red.) bitirib. Müharibə illərində Moskvada, müharibədən sonra isə Stalino (indi: Donetsk) vilayətində işləyib, Stalino şəhərinin baş memarı olub, savaş illərində dağılmış şəhərin yenidən qurulmasına töhfə verib.
Evli olan Berberov Nina adlı daha gənc qadınla münasibət qurub, onunla 1960-cı illərin əvvəllərində Bakıya qayıdıb və burada evləniblər. Cütlüyün Yeva adlı qızı və Roma adlı oğlu olub. Roma 1966-cı ildə anadan olub, Yevanın təvəllüdü haqqında məlumat olmasa da, qardaşından böyük olduğu məlumdur.
Lev Lvoviç heyvanları sevirdi. Onun evində it, pişik, tutuquşu kimi ənənəvi ev heyvanları ilə yanaşı kirpi, yenot, hətta ilan vardı. Bir dəfə canavar balası belə saxlayırlar. Amma böyüyəndən sonra problem yaranır: Tomka adı verilən canavar evə girən adama toxunmur, amma çıxanda buraxmır. Ailə onu Bakı zooparkına verməli olur.
Nina Berberova: “Hər bazar günü Tomkaya baş çəkirdik: uşaqlarla qəfəsə girir və onu sevdiyi ərikli piroqla yemləyirdik”. Belə ziyarətlər zamanı Yeva qəfəslərdən birində kiçik miskin yumaq gördü və dedi: “Ana, bax, orada it balası can verir”. Mən cavab verdim: “Qızım, it deyil, şirdir, yəqin xəstələnib”.
Heyvanlar öz resurslarını daha faydalı sərf etmək üçün xəstə balalarını yemləmirlər. Həmin xəstə baladan da anası imtina etmişdi və o, ölümə məhkum idi. Nina Berberova zoopark müdirindən şir balasının onlara verilməsini xahiş edir.
Berberovlar Kinq adı verdikləri şiri veterinarın köməyi ilə müalicə edirlər. İşləməyən ön ayaqlarını da hər gün masaj edirlər və şir, nəhayət, yeriməyə başlayır. Hərçənd, defekt sonralar da özünü büruzə verir.
Evdə şir saxlayan bakılı Berberovlar bütün SSRİ-də məşhur idi. Ailə haqqında dəfələrlə mətbuatda yazılmışdı, tele-reportajlar çəkilmişdi. Hətta bu fenomen əsasında “Mənim şirim var” adlı bədii film lentə alınmışdı. Amma bu qeyri-adi hadisə bir gün faciə ilə yekunlaşdı.
***
Ailə başçısının adı da “Aslan oğlu Aslan” idi: Lev Lvoviç Berberov. O, 1914-cü ildə Bakıda anadan olub. Azərbaycan Sənaye İnstitutunu (indi: Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universiteti – red.) bitirib. Müharibə illərində Moskvada, müharibədən sonra isə Stalino (indi: Donetsk) vilayətində işləyib, Stalino şəhərinin baş memarı olub, savaş illərində dağılmış şəhərin yenidən qurulmasına töhfə verib.
Evli olan Berberov Nina adlı daha gənc qadınla münasibət qurub, onunla 1960-cı illərin əvvəllərində Bakıya qayıdıb və burada evləniblər. Cütlüyün Yeva adlı qızı və Roma adlı oğlu olub. Roma 1966-cı ildə anadan olub, Yevanın təvəllüdü haqqında məlumat olmasa da, qardaşından böyük olduğu məlumdur.
Lev Lvoviç heyvanları sevirdi. Onun evində it, pişik, tutuquşu kimi ənənəvi ev heyvanları ilə yanaşı kirpi, yenot, hətta ilan vardı. Bir dəfə canavar balası belə saxlayırlar. Amma böyüyəndən sonra problem yaranır: Tomka adı verilən canavar evə girən adama toxunmur, amma çıxanda buraxmır. Ailə onu Bakı zooparkına verməli olur.
Nina Berberova: “Hər bazar günü Tomkaya baş çəkirdik: uşaqlarla qəfəsə girir və onu sevdiyi ərikli piroqla yemləyirdik”. Belə ziyarətlər zamanı Yeva qəfəslərdən birində kiçik miskin yumaq gördü və dedi: “Ana, bax, orada it balası can verir”. Mən cavab verdim: “Qızım, it deyil, şirdir, yəqin xəstələnib”.
Heyvanlar öz resurslarını daha faydalı sərf etmək üçün xəstə balalarını yemləmirlər. Həmin xəstə baladan da anası imtina etmişdi və o, ölümə məhkum idi. Nina Berberova zoopark müdirindən şir balasının onlara verilməsini xahiş edir.
Berberovlar Kinq adı verdikləri şiri veterinarın köməyi ilə müalicə edirlər. İşləməyən ön ayaqlarını da hər gün masaj edirlər və şir, nəhayət, yeriməyə başlayır. Hərçənd, defekt sonralar da özünü büruzə verir.
***
Ailə başçısının adı da “Aslan oğlu Aslan” idi: Lev Lvoviç Berberov. O, 1914-cü ildə Bakıda anadan olub. Azərbaycan Sənaye İnstitutunu (indi: Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universiteti – red.) bitirib. Müharibə illərində Moskvada, müharibədən sonra isə Stalino (indi: Donetsk) vilayətində işləyib, Stalino şəhərinin baş memarı olub, savaş illərində dağılmış şəhərin yenidən qurulmasına töhfə verib.
Evli olan Berberov Nina adlı daha gənc qadınla münasibət qurub, onunla 1960-cı illərin əvvəllərində Bakıya qayıdıb və burada evləniblər. Cütlüyün Yeva adlı qızı və Roma adlı oğlu olub. Roma 1966-cı ildə anadan olub, Yevanın təvəllüdü haqqında məlumat olmasa da, qardaşından böyük olduğu məlumdur.
Lev Lvoviç heyvanları sevirdi. Onun evində it, pişik, tutuquşu kimi ənənəvi ev heyvanları ilə yanaşı kirpi, yenot, hətta ilan vardı. Bir dəfə canavar balası belə saxlayırlar. Amma böyüyəndən sonra problem yaranır: Tomka adı verilən canavar evə girən adama toxunmur, amma çıxanda buraxmır. Ailə onu Bakı zooparkına verməli olur.
Nina Berberova: “Hər bazar günü Tomkaya baş çəkirdik: uşaqlarla qəfəsə girir və onu sevdiyi ərikli piroqla yemləyirdik”. Belə ziyarətlər zamanı Yeva qəfəslərdən birində kiçik miskin yumaq gördü və dedi: “Ana, bax, orada it balası can verir”. Mən cavab verdim: “Qızım, it deyil, şirdir, yəqin xəstələnib”.
Heyvanlar öz resurslarını daha faydalı sərf etmək üçün xəstə balalarını yemləmirlər. Həmin xəstə baladan da anası imtina etmişdi və o, ölümə məhkum idi. Nina Berberova zoopark müdirindən şir balasının onlara verilməsini xahiş edir.
Berberovlar Kinq adı verdikləri şiri veterinarın köməyi ilə müalicə edirlər. İşləməyən ön ayaqlarını da hər gün masaj edirlər və şir, nəhayət, yeriməyə başlayır. Hərçənd, defekt sonralar da özünü büruzə verir.
1975-ci ildə “Ekran” Yaradıcılıq Birliyini çəkdiyi bədii film elə Berberovların özü haqqında idi və “Mənim şirim var” adlanırdı. II Kinq birincidən daha yaxşı aktyor idi, amma öz xasiyyətini artıq burada büruzə verdi. Rejissor Konstantin Bromberqin onu soyuq çaya salmaq cəhdinə onun ayağını dişləməklə cavab verdi. Operator assistenti isə ehtiyatsızlıq edib əlini şirə çox yaxınlaşdırmağın cəzasını barmağının yarısını itirməklə çəkdi. II Kinq daha sonra “Dədə Qorqud” filmində Bamsı Beyrəklə güləşdi. 1977-ci ildə isə “Şir evdən getdi” filmində çəkildi.
Bu dövrdə Berberovlar bir puma da götürüb saxlayırdılar və ona Lyalya adı vermişdilər.
1978-ci ildə Lev Berberov infakrtdan öldü. İki il sonra, 1980-ci il noyabrın 24-də isə bütün Sovet İttifaqının danışacağı faciə baş verdi.
I Kinqin ölümü kimi II Kinqin ölümü ilə də bağlı iki versiya mövcuddur. Birinciyə görə, Berberovlardan kimsə evdə olmayanda yuxarıda yaşayan qonşu plastmas darağın dişlərini bir-bir qoparır və yandıraraq balkonda olan II Kinqin üzərinə atırmış və bu, heyvanın qəzəblənməsinə səbəb olub. Evə gələn Nina qonşu ilə mübahisə edəndən sonra Kinqə yemək hazırlayır. Bu zaman Roma da məktəbdən qayıdır.
Əsəbi Kinq antresoldakı yerinə qalxır. Nina ona yemək gətirəndə şir tarazlığını saxlaya bilməyərək beli üstdə yerə düşür və ağrıdan lap qəzəblənərək Ninaya hücum edir, xəsarət yetirir. II Kinqin özünə olan sevgisindən arxayın olan Roma heyvanın qarşısına keçir, amma şir pəncəsinin bir zərbəsi ilə onun boyun fəqərələrini sındırır və uşaq həlak olur.
Başqa versiyaya görə, II Kinq ilə puma arasında konflikt yaranıb, Nina və Roma onların qarşısını almağa çalışanda xəsarət alıblar. Hər iki versiyada Nina hələ öldüyünü bilmədiyi oğlunu götürüb özünü hamam otağına sala bilir və burada huşunu itirir. Səs-küyü eşidən qonşular milis çağırırlar.
Çağırışa üç milis nəfəri gəlir və onlar tapançadan atəş açaraq şiri öldürürlər. Yaralılara kömək məqsədilə gələn həkimlər mənzilə daxil olanda puma fürsət tapıb çölə qaçır. Lyalyanı Qız qalasının yanında haqlayan milislər onu da güllələyirlər.
***
Nina Berberova uzun müddət müalicə aldı və bu zaman oğlunun öldüyünü bilmədi. Bir qədər özünə gələndən sonra xəbəri eşidib depressiyaya düşdü, intihar haqqında düşündü. Bu dövrdə aktyor Kazım Abdullayev ona mənəvi dəstək olur. Onlar bir müddət sonra evləndilər, Fərhad və Rahilə adlı iki övladları oldu. Nina Berberova 2018-ci ildə vəfat etdi.
Faciə zamanı məktəbdə olduğuna görə zərər görməyən Yeva Berberovanın isə həddi-buluğa çatdıqdan sonra Ukraynaya köçdüyü məlumdur.
***
Berberovlar ailəsində baş verən faciə evdə yırtıcı heyvan saxlamağın nə qədər doğru olması mövzusunu aktuallaşdırdı. Uzun illər Berberovlardan bəh-bəhlə yazan mətbuat indi bunun çox təhlükəli, hətta ağılsız hərəkət olmasını vurğuladı.
Bu dövrdə Berberovlar bir puma da götürüb saxlayırdılar və ona Lyalya adı vermişdilər.
1978-ci ildə Lev Berberov infakrtdan öldü. İki il sonra, 1980-ci il noyabrın 24-də isə bütün Sovet İttifaqının danışacağı faciə baş verdi.
I Kinqin ölümü kimi II Kinqin ölümü ilə də bağlı iki versiya mövcuddur. Birinciyə görə, Berberovlardan kimsə evdə olmayanda yuxarıda yaşayan qonşu plastmas darağın dişlərini bir-bir qoparır və yandıraraq balkonda olan II Kinqin üzərinə atırmış və bu, heyvanın qəzəblənməsinə səbəb olub. Evə gələn Nina qonşu ilə mübahisə edəndən sonra Kinqə yemək hazırlayır. Bu zaman Roma da məktəbdən qayıdır.
Əsəbi Kinq antresoldakı yerinə qalxır. Nina ona yemək gətirəndə şir tarazlığını saxlaya bilməyərək beli üstdə yerə düşür və ağrıdan lap qəzəblənərək Ninaya hücum edir, xəsarət yetirir. II Kinqin özünə olan sevgisindən arxayın olan Roma heyvanın qarşısına keçir, amma şir pəncəsinin bir zərbəsi ilə onun boyun fəqərələrini sındırır və uşaq həlak olur.
Başqa versiyaya görə, II Kinq ilə puma arasında konflikt yaranıb, Nina və Roma onların qarşısını almağa çalışanda xəsarət alıblar. Hər iki versiyada Nina hələ öldüyünü bilmədiyi oğlunu götürüb özünü hamam otağına sala bilir və burada huşunu itirir. Səs-küyü eşidən qonşular milis çağırırlar.
Çağırışa üç milis nəfəri gəlir və onlar tapançadan atəş açaraq şiri öldürürlər. Yaralılara kömək məqsədilə gələn həkimlər mənzilə daxil olanda puma fürsət tapıb çölə qaçır. Lyalyanı Qız qalasının yanında haqlayan milislər onu da güllələyirlər.
***
Nina Berberova uzun müddət müalicə aldı və bu zaman oğlunun öldüyünü bilmədi. Bir qədər özünə gələndən sonra xəbəri eşidib depressiyaya düşdü, intihar haqqında düşündü. Bu dövrdə aktyor Kazım Abdullayev ona mənəvi dəstək olur. Onlar bir müddət sonra evləndilər, Fərhad və Rahilə adlı iki övladları oldu. Nina Berberova 2018-ci ildə vəfat etdi.
Faciə zamanı məktəbdə olduğuna görə zərər görməyən Yeva Berberovanın isə həddi-buluğa çatdıqdan sonra Ukraynaya köçdüyü məlumdur.
***
Berberovlar ailəsində baş verən faciə evdə yırtıcı heyvan saxlamağın nə qədər doğru olması mövzusunu aktuallaşdırdı. Uzun illər Berberovlardan bəh-bəhlə yazan mətbuat indi bunun çox təhlükəli, hətta ağılsız hərəkət olmasını vurğuladı.
