1988-ci ildən mənfur qonşularımızın başlatdığı Qarabağ savaşında onlarla igidimiz, gəncimiz, cavanımız, onlarla hərbiçimiz şəhidlik zirvəsinə ucaldı. Birinci Qarabağ müharibəsi Azərbaycan xalqının Atəşkəsi ilə nəticələnsə də, ancaq itkilərimiz də az olmadı.

30 il davam edən torpaq savaşı nəhayət Azərbaycan xalqının böyük zəfəriylə nəticələndi. Təbii ki, bu böyük qələbəmiz itkisiz də olmadı. Birinci Qarabağ müharibəsi müharibələrin ən ağırı və çətini oldu. Əliyalın kənd sakinlərin ermənilərin üzərinə getməsi təbii ki, itkilərimizin artmasına səbəb olurdu. Lakin kənd sakinləri içərisində mərdi-mərdanə düşmənlə mübarizə aparanlar da, son dərəcə çox idi. Onlardan biri də Nazim Qənbərov adlı igidimiz olub.

Ermənilərin qara bəlası-şəhid “Qarabala” Nazim Qənbərov 1968 ci il yanvarın 1-də Ağdam rayonunun Ətyeməzli kəndində anadan olub. Sovet dönəmində hərbi xidmətini Almaniyada keçib. Vətənə dönəndə isə artıq Qarabağda müharibə başlamışdı. Təbii ki, bütün qeyrətli oğullar kimi, o da kənardan seyrçi qalmadı, silaha sarıldı. 4 iyun 1992-ci ildə könüllü olaraq Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin işğalına qarşı çıxdı, döyüşə atıldı.
Nazim Milli Qəhrəman Şirin Mirzəyevin batalyonunda, 836 saylı hərbi hissədə döyüşlərə atıldı.

Torpaq üçün ilk savaşı isə Ağdərədə oldu. O Canyataq, Gülyataq, Başgüneypəyə, Ortagüneypəyə, Sirxavənd, Mehmanə və digər kəndlər uğrunda gedən döyüşlərdə əsl qəhrəmanlıqlar gostərib. Bu döyüşlərin birində Nazim 20 nəfər əsgərlə mühasirəyə düşür. Onun başçılığı və fədakarlığı sayəsində silahdaşları ilə bərabər itki vermədən mühasirəni yarıb cıxırlar.

Ermənilər “Qarabala”nın öldürülməsi üçün başına külli miqdarda pul qoymuşdular.

1993-cü ilin 4 iyununda Ermənistan Silahlı Qüvvələri geniş tərkibdə Ağdamın kəndlərinə güclü hücuma keçirlər. Qeyri-bərabər döyüşdə Muğanlıda yerləşən batalyon geri çəkilmək əmri alır. Amma Nazimin rotası döyüş mövqeyini tərk etmir. Güclü döyüş başlayır və düşmən geri oturdulur. Məğlubiyyətindən qudurmuş düşmən üç gün sonra yenidən hücuma keçir.

Nazim Muğanlıda gedən döyüşlər zamanı ermənilərin 1 tankın, 1 PDM-in qarşısında qaçmağa başladı, onları bu fəndlə gətirib basdırdığı minaya saldı. Qumbaraatanla vurduğu 1 tankı isə qənimət kimi ələ keçirdi, təmir etdirdi, sonra isə onu batalyona təhvil verdi.

Həmin hadisə ilə bağlı telejurnalist Allahverdi Əsədov Ağdamda çəkiliş aparır, “Qarabala”nın silahdaşları hadisəni olduğu kimi, bütün xırda detallarına qədər qeyd edirlər və sonda jurnalist “Qarabala”dan da müsahibə götürür. 2 gün sona “Qarabala”nın göstərdiyi bu qəhrəmanlıq televiziyada nümayiş edilir. Onun çıxışını dinləyən Ali Sovetin bir qrup nümayəndəsi onunla görüşmək üçün Ağdama gəlir. Amma nümayəndə heyəti burda onun yas mərasimi ilə üzləşir.

Qarabala” - Nazim iyulun 10-da şəhid olur. Sabahı gün - iyulun 11-də isə öz doğma kəndində torpağa tapşırılır. Kəşfiyyat rotasının komandiri

N. Qənbərovun göstərdiyi şücayətlərə görə, onun hələ sağ ikən Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı fəxri adına layiq görülməsi qərara alınır.

Sağ ikən Milli Qəhrəman qərarını həmin dönəmdə prezident olmuş Heydər Əliyev cənablarının da təsdiqlədiyini əlaqədar rəsmi orqanlar bilir: “Lakin yenə də təəssüflər olsun ki, ölümündən sonra ona yalnız “Azərbaycan bayrağı” ordeni verməklə kifayətləndilər”. Əslində Birinci Qarabağ müharibəsi daha ağır müharibə oldu. Heç bir hazırlığı olmayan gənclərimiz mərdliklə düşmənin üzərinə yeriyirdi. Ölümün gözünə dük baxanlardılar. Düzdür, Azərbaycan xalqı onların heç birini unudan deyil.

Ancaq hər kəsin də gərək öz qiymətini özünə verə bilsinlər. Nazimin qəhrəmanlıqları dillə deyilməyəcək qədər çoxdur. Ona sağlığında Milli Qəhrəman adı verilməli idi. Lakin... nədənsə verilmədi. Biz çox istəyərdik ki, Nazimin göstərdiyi şücaətlər nəzərə alınaraq ona Milli Qəhrəman adı verilsin.

ŞƏHİDLƏR ÖLMƏZ!

"AY MEDİA COMPANY"